Program przedszkola
Niepubliczne Przedszkole Integracyjne „mini Oxford” realizuje program wychowania przedszkolnego zgodny z podstawą programową (rozporządzenie MEN w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół Dz. U. z dnia 15 stycznia 2009 r.) Program jest oparty na edukacji wspierającej rozwój każdego przedszkolaka. Kładzie nacisk na różnorodne właściwości rozwojowe dziecka i promuje jego rozwój poprzez wzmacnianie poczucia własnej wartości, ciekawości oraz niezależności emocjonalnej. Program podkreśla indywidualność każdego dziecka i zakłada, że nauczyciel jest osobą, która potrafi właściwie zaplanować działania edukacyjne wspierające dziecko w odkrywaniu świata i własnych wartości.
Program MEN uzupełniamy nowoczesnymi, autorskimi programami i metodami.
Stosujemy innowacyjne metody: Wspierające rozwój poznawczy dziecka:
„Dziecięca matematyka” prof. E. Gruszczyk – Kolczyńskiej wprowadzająca dzieci w świat matematyki. Program ten wychodzi z założenia, że istotą wspomagania rozwoju jest mądrze organizowany proces uczenia się dzieci. Dlatego w programie tym najważniejsze są osobiste doświadczenia dziecka. To dzięki nim dziecięcy umysł tworzy pojęcia i umiejętności. Doświadczenia są specjalnie dobrane i korzystnie dostosowane do potrzeb dziecka, przyczyniają się do rozwijania dziecięcego myślenia i hartowania dziecięcej odporności emocjonalnej.
„Emocje bez tajemnic” autorska metoda, której głównym celem jest przygotowanie dzieci do świadomego kierowania swoim zachowaniem w trakcie przeżywania silnych emocji i uczuć tak, aby były one źródłem pozytywnej reakcji ze strony środowiska.
Glottodydaktyka – to innowacyjna metoda przygotowująca dziecko do nauki czytania i pisania (metoda opracowana przez polskiego profesora B. Rocławskiego), przygotowująca już bardzo małe dzieci do gotowości podjęcia nauki czytania i pisania. Stwarza możliwość stosunkowo szybkiego opanowania techniki czytania. Metoda ta od początku zakłada, że każde dziecko zdobywa kolejne umiejętności w swoim czasie i tempie, a zadaniem nauczyciela jest tak zróżnicować zajęcia, aby uwzględnić indywidualne możliwości dziecka i stopień rozbudzenia poznawczego.
Metoda Dobrego Startu – metoda dobrego startu to system ćwiczeń oddziałujących przede wszystkim na procesy instrumentalne: percepcyjne i motoryczne. Zasadniczą rolę odgrywają w tej metodzie trzy elementy: wzrokowy (wzory graficzne), słuchowy (piosenka) i motoryczne (wykonywanie ruchów zorganizowanych w czasie i przestrzeni, odtwarzanie wzorów graficznych, zharmonizowanych z rytmem piosenki). Metoda dobrego startu oprócz rozwijania percepcji, motoryki i integracji percepcyjno-motorycznej kształci też zdolność rozumienia i operowania symbolami abstrakcyjnymi, co ma szczególne znaczenie dla dzieci rozpoczynających naukę szkolną.
Metody twórcze i zaspokajające naturalną potrzebę ruchu (w wychowaniu fizycznym):
Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne – to system ćwiczeń i zabaw ruchowych, które wywodzą się z naturalnych potrzeb dziecka . Mają one szczególne znaczenie dla rozwoju sfery ruchowej, emocjonalnej i społecznej. W metodzie ruchu rozwijającego wykorzystuje się dotyk, ruch, ćwiczenia świadomości ciała i przestrzeni oraz wzajemne relacje. Dziecko poznaje własne ciało i przestrzeń, która je otacza, spotyka w niej innego człowieka, uczy się współpracować, zdobywa zaufanie do siebie i innych, a czując się bezpieczne może stać się twórcze. Ruch jest zabawą, która daje przeżycie radości i dzielenia jej z innymi, co jest bardzo ważne w nawiązywaniu kontaktów społecznych.
Pedagogika zabawy (Klanza) – to aktywność w trakcie, której następuje przekazywanie treści oraz wywoływanie emocji poprzez oddziaływanie na różne zmysły. Ruch, gest, dotyk, taniec, dźwięk, malowanie, gra ról, pantomima – to cała gama środków wyrazu, jakie mają do dyspozycji prowadzący i uczestnicy zabawy. To metoda pracy z grupą, która ułatwia kontakty pomiędzy poszczególnymi członkami danej grupy na bezpiecznym, zaakceptowanym przez wszystkich poziomie. Podpowiada, co zrobić, aby te kontakty dawały jak największe korzyści zarówno grupie, jak również poszczególnym jej członkom.
Elementy metod relaksacyjnych:
Bajkoterapia – jest nowoczesną metodą stymulowania rozwoju dziecka w wieku przedszkolnym wykorzystujące czytanie, słuchanie lub oglądanie odpowiednio dobranych pozycji (lub fragmentów) literatury dla dzieci. Przyczynia się do pozytywnego kreowania świata i własnej osoby dziecka. Jej zasadniczym celem jest redukcja lęku, napięcia, nieprzyjemnych emocji, które niekorzystnie wpływają na rozwój dziecka. Bajkoterapia dodatkowo rozwija osobowość dziecka poprzez prezentowanie literackich wzorców godnych naśladowania, wzbogaca wiedzę, kształtuje zdolności językowe, pobudza wyobraźnię, przyczynia się do kształtowania zdolności do rozumienia pojęć moralnych i powoduje rozwój uczuć.
Metoda Carla Orffa
Metoda ta polega na twórczym obcowaniu z muzyką realizującym się w różnych formach ruchu, tańcu, śpiewie, mowie, grze na instrumentach, pantomimie. Tworzenie, odtwarzanie i słuchanie stanowią integralną całość a rozumiana w ten sposób aktywność muzyczna jest instrumentem twórczego rozwoju. Nie ma w systemie miejsca dla bierności, bo naprawdę zrozumieć i odczuć sens jego idei, można jedynie wówczas , gdy się samemu aktywnie uczestniczy we wspólnym działaniu.
Metoda Aktywnego Słuchania Muzyki Bati Strauss
Istotą tej metody jest chęć przybliżania dzieciom muzyki klasycznej. Poprzez ,,aktywne słuchanie” dzieci nieświadomie poznają strukturę utworu muzycznego np. formę pieśni, ronda, poprzez rozpoznawanie ciałem zmian w muzyce i różnicowanie poszczególnych części. ,,Aktywne słuchanie” polega na wykonywaniu prostych ruchów rytmicznych siedząc lub prostych ruchów tanecznych proponowanych przez nauczyciela. W przypadku dzieci młodszych są to ruchy ilustrujące krótkie opowiadanie związane z każdym utworem muzycznym. Zabawy rytmiczne są pierwszym etapem przygotowującym do wprowadzenia instrumentów perkusyjnych, z którymi dziecko ma możliwość aktywnego uczestniczenia w utworze muzycznym jako współwykonawca lub dyrygent.